این تحقیق در مورد حمل و نقل زیست پذیر می باشد و اطلاعات کاملی در مورد حمل و نقل زیست پذیر و مطالب مربوط به آن ارائه مینماید. این تحقیق به دانشجویان رشته های اقتصاد ، محیط زیست ، عمران و دیگر رشته های مرتبط پیشنهاد می گردد.
مقدمه
واژه زیست پذیر بـه معنی زندگی دارای کیفیت دلخواه همراه با سلامت اقتصادی،ثروت و رفاه اجتماعی و قابل زیست بودن مـحیط زندگی است. شهرهای زیـست‌پذیر دارای گـرایش‌های انسانی‌اند،محیطی دوستانه دارند و از نظر اقتصادی کارآمد و کامیاب و از نظر اجتماعی سالم هستند. بنیادهست‌سازی چنین محیط زیست‌پذیری نیازمند تلفیق عواملی چون حمل‌ونقل و برنامه‌ریزی بهره وری زمین برای تضمین توسعه شهری متناسب با نیازهای انسانی،بهره‌مند از دسـترسی فراوان به وسایل نقلیه عمومی و تسهیلات ترابری غیر موتوری و درهمان حال دسترسی مناسب به خودرو شخصی است.
سیاست دولت‌ها تشویق استفاده از وسایل نقلیه عمومی،دوچرخه و ارجحیت آنها به استفاده از خودروهای شخصی است.هدف از نـوشتن ایـن مقاله،اثبات این موضوع است که یک طراحی شهری-فضایی هماهنگ با شیوه برنامه‌ریزی ترابری می‌تواند سیستم نقلیه‌ای را به وجود آورد که ضمن کاستن از وابستگی روزافزون به خودروشخصی، خدمات نقلیه کارآمدتر و متناسب باجامعه قـابل زیـست را عرضه کند.
استفاده از زمین و سیستم‌های ترابری به صورت تفکیک‌ناپذیری با هم در ارتباط هستند،به گونه‌ای که اگر یکی تغییر کند،آن دیگری نیزدچار واکنش اجباری می‌شود.تصمیم‌گیری‌های مربوط به برنامه‌ریزی استفاده از زمـین اثـر مهمی بر نیازهای ترابری، مالکیت خودرو و حمل‌ونقل مناسب می‌گذارد.برنامه‌ریزی و فناوری در عرصه حمل‌ونقل نیز به صورت مشابه بر استفاده از زمین مؤثرند،یعنی بر عاملی که خود بر نیازهای مکانی صاحبان مشاغل و خانوارها تاثیرگذار اسـت.
از بـسیاری نـظرها،برنامه‌ریزی استفاده از زمینه برنامه‌ریزی مـربوط بـه حـمل‌ونقل در عرضه یک محیط شهری مناسب و مثبت ناکام بوده است.ازهمین‌رو به صورت روزافزون، تعداد بیشتری ازشهرها با مشکلات مربوط به ازدحام و تـرافیک شدید،شـبکه‌های نـقلیه عمومی رو به نقصان و محیط های مسکونی-تجاری دارای عملکرد مـنفرد و بـی‌ثمر روبه‌رو می‌شوند.
از نظر تاریخی،برنامه‌ریزان بهره‌وری زمین سعی کرده‌اند تا موارد استفاده گوناگون را از هم تفکیک کنند.پایه این طرز نگرش بـر اسـتفاده مـختلط و نامتناسب از مناطق شهری استوار است که از دوران انقلاب صنعتی به سـرعت رشد داشته است.شکاف بین مناطق مسکونی و صنعتی در ابتدا به دلیل توسعه فن‌آوری حمل‌ونقل که مردم را قادر می‌ساخت تا فـاصله‌های دور را بـه مـحل کار خود سفر کنند تا اندازه‌ای تسهیل گردید.
تمایل برای جداسازی کاربری های گـوناگون زمـین، به منظور به حداکثر رسانی بهره‌وری هر کدام،موجب هدایت برنامه‌ریزی استفاده درست از زمین در سال‌های اخیر گردیده است.در حـالی کـه بـرای جداسازی موارد استفاده اززمین تا حدودی افراط شده،برنامه‌ریزان همچنان مسئول تمرکز بـر بـرنامه‌ریزی بـرای خودروها و وسائل نقلیه‌ای بوده‌اند.این موضوع در مناطقی که لزوما جمعیت زیادی ندارند سبب احداث جـاده‌های فراوان شـده اسـت.
برنامه‌ریزی مربوط به حمل‌ونقل در بسیاری ازشهرها به صورت عمده بر ایجاد تسهیلات برای ترابری خـودروها مـتمرکز بوده است.این امر به دیگرشیوه‌های حمل‌ونقل آسیب رسانده است.برآیند این معضل تـنزل جـایگاه نـظام حمل‌ونقل عمومی واز میان رفتن محیط مناسب برای عابران پیاده است،تا آنجا که امـروزه در عـمل وسائل غیر موتوری حمل و نقل وسائلی غیر کارآمد محسوب می‌شوند.
در سال‌های اخیر ضـرورت ایـجاد یـک دگرگونی در شیوه حمل‌ونقل و برنامه‌ریزی استفاده از زمین به دلیل عواملی ناشی از استفاده روز افزون از خودرو بیش از گذشته احساس مـی‌شود.از بـعد حمل ونقل،مشکل عمده،راه‌بندان و ترافیک روزافزوناست که بیشتر بر اثر نـبود وسـیله نـقلیه مناسب ونیاز به سفرهای شهری،به دلیل جدایی کاربری‌های زمین،تشدید می‌شود. هر چقدر که درک و فـهم مـانسبت بـه محیطمان توسعه می‌یابد،روز به روز این موضوع روشن‌تر می‌شود که اتکای زیاد به خـودرو با مـوتور قابل احتراق آن امری پایدار نیست.
این ناپایداری خود متشکل از دو عنصر است: ۱) تولید گازهای گلخانه‌ای که فرآورده جانبی احـتراق بـنزین و یا گازوئیل هستند و ماهیت پایان‌یافتنی ذخایرسوخت و تقاضای روزافزون برای این ذخایر،چـرا کـه این نوع سوخت‌ها مورد نیاز اقتصادهایدر حـال رشـد هـستند.در حوزه حرفه برنامه‌ریزیشهری،نگرانی‌هایی رو به افزایشی در زمـینه نـوع کیفیت و زیست‌پذیری بسیاری از محیط های مدرنشهری به وجود آمده است.
اکنون این ادعا مطرح می‌شود کـه عـملکرد بسیاری از محیطهای جدید منفرد و ناکارآمد اسـت و ایـن محیطها از بـرآورده کردن نـیازهای سـاکنان،ناتوانند.به خصوص نگرانی عمده‌ای در زمینه اثـرات و پیـامدهای وسعت وپراکندگی وجود دارد که سبب از دست رفتن مزارع و باغات با ارزش و زمین پیـرامون مـی‌شود،طول زمان سفر را افزایش می‌دهد،سبب تـضعیف سرعت ترانزیت و عبور می‌شود،سـطح جـرایم را افزایش می‌دهد،و از میزان قوت عملکردی مـناطق تـجاری می‌کاهد.در نتیجه،بسیاری از ناهنجاری‌های اجتماعی را به بار می‌آورد.
این نگرانی‌ها به بازنگری تفکیک سنتی کـاربری زمین مـنجر شده است و در نتیجه سبب بـه بـار آمـدن شهرسازی نوینی گردیده اسـت.ایـن شهرسازینوین بیشتر بر تـوسعه اسـتفاده مختلط از محیطهایشهری با توجه کانونی به تشویق و تقویت عبورو مرور بر پایه ترابری غـیر مـوتوری متمرکز است.وسعت بی در و پیکر شـهر و پیـامدهای منفی آن،تـراکم پایـین در بـسیاری از مناطق رو به گسترشرا مـوجب شده است.
نیاز به ایجاد مکان‌هائیجهت جا دادن خودروها مسئله را تشدید کردهاست،زیرا لازم است زمین بـیشتری بـرای ساختنجاده‌ها و یا پارک ماشین‌ها اختصاص یابد.ایـنموضوع در زیـست‌پذیری و تـناسب وسـایل نـقلیهعمومی و فعالیتهای تجاری و خـرده‌فروشی تـاثیرگذار است.حاصل این فرایند،ساخت مراکز خردهفروشی در حالت”جعبه‌ای”است که مردم برایخریدهای خود باید بـا خـودروهای شـخصی به آنجامراجعه کنند.پیآمد دیگر از میان رفـتن شـبکه‌هایحمل‌ونقل عـمومی اسـت چـرا کـه از لحاظ اقتصادی ارائه خدمات نقلیه‌ای متعدد برای مناطق کمجمعیت اصلا به صرفه نیست.نتیجه اینکه مردمباید بیشتر و به دفعات رانندگی کنند،در نتیجه وضعیت ترافیک و راه‌بندان بدتر و مصرف سوخ تو مـشکلات حاشیه‌ای آن افزون‌تر می‌شود.
در بسیاری از شهرهابرنامه‌ها بر ایجادتسهیلات برای ترابریخودروها متمرکز بوده که سبب از میان رفتن محیط زیست برای عابران پیاده است
بر این اساس نیاز به نظام‌های ترابری که رشته‌هایگزینه‌ای وسائل نقلیه را افـزایش دهـند آشکار می‌شود.همچنین برای تکمیل شبکه‌های نقلیه،ضروریاست محیط زندگی انسان‌ها به گونه‌ای بهبود یابد تااز فاصله محل سکونت مردم با مراکز کالا و خدماتکاسته شود و دستیابی به شبکه‌های اجـتماعی وامـاکن تفریحی/سرگرمی که از ملزومات زندگیروزانه است،تسهیل گردد.افزون بر این،برای چنین محیطهای جدیدی باید انواع وسائل نقلیه فراهمشود،به خصوص شیوه‌های غـیر مـوتوری حمل‌ونقل که به محیط زیست آسـیب کـمتری می‌رسانند.برای نیل به چنین هدف‌هایی،به یک برنامه‌ریزی منسجم نیاز است تا هم کاربری زمین و هم مقوله گزینه‌های گوناگون برای حمل‌ونقل برای توسعه محیطهای شهری مورد تـوجه قـرار بگیرند،به صورت هـم‌زمان نیازهای افـراد مقیم را برآورده سازند.
در برنامه‌ریزی حمل‌ونقل باید به راه حل‌هایمناسب برای مشکلات ترابری به شیوه‌ای منسجمو نظام‌مند توجه داشت.اساس چنین راهکاریبر به هم پیوستن شیوه‌های گوناگون حمل‌ونقلاستوار است.همچنین باید بـپذیریم کـه جهت حلمسئله نقلیه تنها به یک شکل منفرد و غالب رجوعنکنیم بلکه سلسله‌ای از گزینه‌های گوناگون رامد نظر قرار دهیم.بخصوص مهم است نسبتبه این موضوع که دیگر برتری و سلطه ماشینیا خـودرو در بـرنامه‌ریزی مربوط بـه نقلیه اولویت نخواهد داشت اطمینان حاصل کنیم.می‌بایست بدنبال روش‌هایی بود که حمل‌ونقل عمومی راکاراتر و راحت‌تر می‌کنند و با بـرنامه‌ریزی زمینه رابرای اشکال غیر موتوری نقلیه و تشویق استفاده ازآنها آماده کـرد.
بـرای ایـجاد انواع محیط های شهری که پشتیبان حمل‌ونقل عمومی و استفاده از شیوه‌های غیر موتوری حمل‌ونقل باشند،نیاز است تا سه عامل مهم تـقویت گـردند:تراکم،استفاده درست از زمین و ایجاد محیط مناسب برای عابران پیاده.محیط هایی که دارای تـراکم بـیشتر هـستند می‌توانند مجموعه‌ایاز خدمات تجاری،خردهفروشی و نقلیه‌ای را شامل شوند.به این ترتیب،مردم به مراکز خردهفروشی وتـامین خدمات نزدیک می‌شوند و خواهند توانست بیشتر اوقات کار خود را با وسائل غیر موتوری انـجام دهند.
استفاده مختلط از زمین بـه مـردم اجازه می‌دهد تابه تمامی کالاها و خدمات مورد نیاز خود،بی‌آن که لازم باشد به سفرهای طولانی درون شهری بپردازند، استفاده مختلط از زمین همچنین مردم را تشویق می‌کند تا بیشتر از وسائل نقلیه عمومی استفاده کنند.
زمـانی که کاربری مختلط زمین و تراکم بالاتر به خوبی باهم ترکیب شوند و خدمات تجاری و خرده فروشی در نزدیکی ایستگاه‌ها،پایانه‌ها و مسیرهای حمل‌ونقل عمومی ارائه شوند،انگیزه استفاده ازوسایل نقلیه عمومی افزایش می‌یابد.در چنین حالتی استفاده‌کنندگان از وسائل نقلیه عـمومی مـی‌توانندسفرهای شهری خود را ادغام کنند مثلا زمانی که بخواهند فرزندانشان را در مسیر خود به سوی یکایستگاه حمل‌ونقل عمومی به مدارس ومراکز آموزشی برسانند و یا اینکه زمانی کهپیاده به خانه بازمی‌گردند،اگر ممکن بـاشد،خـواروبار مورد نیاز خود را خریداری کنندکارهای ضروری را انجام دهند.ولی اگر مردمتشویق شوند تا برای یک مورد از کارهایشان از اتومبیل شخصی استفاده کنند،مطمئنا برایکارهای دیگر نیز از آن استفاده می‌کنند.
اگر محیط شـهری مـحیطی مناسب و دوستانهبرای عابران پیاده نباشد،تمامی تلاش‌هابی‌فایده خواهد بود.برای اینکه اقدامات برای تسهیل حمل‌ونقل کارایی لازم را داشته باشد و از وسایل غیر موتوری استفاده شود،بسیار ضروری است که محیطی مناسب برایعابران پیـاده ایـجاد شـود تا مردم میل و رغبت کافی بـرای پیـاده‌روی داشـته باشند.اگر محیط شهری به گونه‌ای باشد که مردم را نسبت بهپیاده‌روی دلسرد کند،آنها از وسائل نقلیهع مومی هم استفاده نخواهند کرد،چرا کـه تمامی سـفرها بـا وسایل نقلیه عمومی عنصری از پیاده رفتن را در خود دارنـد.
فهرست مطالب
مقدمه
بـخشی از اقدامات موفقیت‌آمیز در سطح بین‌المللی
سهم حمل و نقل زمینی در کل فعالیتهای حمل و نقل
شرکتهای موفق
مـعیارهای مـوفقیت
وظایف حـامل
مـسئولیتها
حقوق
شاخصهای انـتخاب شـرکتهای موفق
افـزایش مـهارتهای بازاریابی کارکنان شرکتها از طریق مراکز آموزش
نـتیجه‌گیری
منابع
فرمت فایل: WORD
تعداد صفحات: 23
مطالب مرتبط