مقاله در مورد تقسیمات دریای خزر

این تحقیق در مورد دریای خزر می باشد و به بررسی تقسیمات آن بین کشورهای حوزه آبی می پردازد. این پروژه به دانشجویان رشته های محیط زیست ، زمین شناسی ، جغرافیا و دیگر رشته های مرتبط با آن پیشنهاد می گردد.

مقدمه
دریای خزر بزرگترین دریاچه زمین است که طولی بیش از 1200 کیلومتر و میانگین پهنه ای 320 کیلومتری دارد. مساحت خزر 376 هزار کیلومتر مربع است. از کرانه های خزر، 1900 کیلومتر به قزاقستان، 820 کیلومتر به آذربایجان، 675 کیلومتر به ایران و 3220 کیلومتر نیز به روسیه و ترکمنستان تعلق دارد. ذخایر نفت خزر تا کنون بیش از 200 میلیارد بشکه تخمین زده شده است که پس از خلیج فارس و سیبری در رتبه سوم قرار دارد.

تقسیم بندی های دریای خزر
دریای خزر گرچه قرن‌هاست که دریا نامیده می‌شود ولی به هیچ دریایی به طور طبیعی متصل نیست؛ بنابراین رژیم حقوقی ویژه و منحصربه‌فرد خود را داشته و دارد. اگر دریای خزر را دریاچه بدانیم در آن صورت مشمول کنوانسیون ملل متحد در مورد حقوق دریاها نمی‌شود و رژیم حقوقی آن باید بر اساس توافق کشورهای ساحلی دریای خزر تعیین شود.

تا پیش از فروپاشی شوروی و اضافه شدن کشورهای نوبنیاد آذربایجان، قزاقستان و ترکمنستان به کشورهای ساحلی دریای خزر، وضعیت حقوقی دریای خزر به وسیله معاهدات ۱۲۰۷ / ۱۸۲۸، ۱۳۰۰ / ۱۹۲۱ و ۱۳۱۹ / ۱۹۴۰ میان ایران و روسیه و بعدها ایران و شوروی، مشخص شده بود.

هیچ کدام از دول دیگر ساحل خزر (بجز روسیه) دارای ناوگان تجاری و یا نظامی خاصی در دریای خزر نیستند، این روش، پهنه دریای خزر را به صورت جولانگاه اختصاصی ناوگان نظامی روسیه (این ناوگان یکی از بخش های مهم نیروی دریائی روسیه و مجهز به پیشرفته ترین ناوهای نظامی این کشور است) و نیز ناوگان تجاری و ماهیگیری روسیه (در مقایسه با ناوگان صنعتی پیشرفته روسیه در دریای خزر، دول دیگر حاشیه دریای خزر منجمله ایران هنوز از روش های سنتی برای ماهیگیری با قایق های کوچک استفاده می کنند) در می آورد. در مقایسه با ناوگان عظیم دریائی روسیه در دریای خزر، کشورهای دیگر تنها دارای نیروهای کوچک بصورت گاردهای ساحلی ضعیف و بسیار محدودی در دریای خزر هستند.

براساس قرارداد ترکمانچای (به‌سال ۱۲۰۷ / ۱۸۲۸)، ایران از داشتن نیروی دریایی در دریای خزر محروم شده بود. . اما در عهدنامه دوستی ایران و روس (به‌سال ۱۳۰۰/ ۱۹۲۱) به تساوی، به ایران و شوروی حق کشتی رانی جنگی و غیر آن داده شد و در قرارداد بازرگانی و دریانوردی (۱۳۱۹ / ۱۹۴۰) جزئیات رژیم دریانوردی مشخص گردید. این معاهدات، هیچ اشاره‌ای به چگونگی استفاده از منابع بستر دریا را مطرح نمی‌کنند.

فهرست مطالب
مقدمه
تقسیم بندی های دریای خزر
فرمول خط منصف اصلاح شده
منطقه حاکمیت کشورها (توافقنامه باکو)
جلوگیری از حضور دولت‌های غیر ساحلی در دریای خزر
دیدگاه ‌های کشورهای همسایه
1- جمهوری اسلامی ایران
2 – روسیه
3 – قزاقستان
4 – آذربایجان
5 – ترکمنستان
راهکارهای ایران
1- سیاست‌های حقوقی
2- سیاست‌های اقتصادی
3- سیاست‌های امنیتی
منابع