این تحقیق در مورد حسابرسی مبتنی بر ریسک می باشد و تأثیر آن را بر روی مطلوبیت صورت های مالی مورد بررسی قرار خواهد داد. این تحقیق به دانشجویان رشته حسابداری ، اقتصاد ، امور مالی و دیگر رشته های مرتبط پیشنهاد می گردد.
چکیده
شاید مهم‌ترین مساله‌ی حسابرسی آن است که حسابرس چگونه می‌تواند علاوه بر افزودن به ارزش محصول(صورت‌های مالی)مشتری‌اش، سودآوری کار خود را نیز افزایش دهد؟در دهه‌ی گذشته، حسابرسی مبتنی بر ریسک به مثابه‌ی مهم‌ترین گرایش حسابرسی مستقل برای پاسخ به مساله فوق بود.در صورتی که حسابرسی مبتنی بر ریسک به درستی انجام گیرد،فنون آن می‌تواند ضمن کمک به توسعه راهبردهای تجاری واحد تحت حسابرسی،کارایی کل گروه حسابرسی را نیز به طور قابل ملاحظه‌ای ارتقا بخشد.
حسابرسی مبتنی بر ریسک را می‌توان به عنوان فرایند شناسایی و گزارش ریسک تحریفات با اهمیت در صورت‌های مالی دانست.ازاین‌رو،اولا حسابرسی نیازمند شناسایی حوزه‌هایی است که دارای ریسک بالایی از تحریفات با اهمیت‌اند؛ریسک‌های مذکور محدوده‌هایی هستند که مستلزم کاربرد روش‌های گسترده‌تری خواهند بود. ثانیا حسابرسی باید تعیین کند که چقدر و چگونه روش‌های خود را برای حوزه‌های کم ریسک کاهش می‌دهد. هم‌چنین جهت شناسایی ریسک تحریفات با اهمیت باید موارد زیر تجزیه و تحلیل شود:
الف)ریسک واحد تجاری(ریسکی که یک رویداد بر تحقق اهداف شرکت اثر منفی می‌گذارد).
ب)چگونگی برخورد مدیریت با ریسک‌های مذکور.
ج)تعیین محدوده‌ی ریسک‌هایی که مدیریت به آنها توجهی نکرده است.
نگارنده در این نوشتار ابتدا به بیان تفاوت‌های حسابرسی مبتنی بر ریسک با حسابرسی سنتی (حسابرسی مبتنی بر سیستم و مبتنی بر ترازنامه) می‌پردازد ، سپس ضمن ارائه محدودیت‌های حسابرسی سنتی،مزایای حسابرسی مبتنی بر ریسک را برمی‌شمرد.
امید است نوشتار حاضر بتواند در استفاده علمی‌تر ازاین‌رویکرد سهمی داشته باشد.
مقدمه
حسابرسان تا سه دهه پیش تلاش می کردند با انجام آزمونهای محتوای گسترده (سندرسی و سایر روش های حسابرسی) خطر حسابرسی را کاهش دهند، اما توسعه شرکت ها و افزایش روزافزون حجم عملیات آن ها، حسابرسان را با مشکل روبرو نمود. از سوی دیگر پیشرفت فن آوری اطلاعات و ابزارهای آن (مانند رایانه) و بهره گیری از علوم ریاضی و آمار، حسابرسان را در وضعیتی قرار داد که بتوانند روش علمی و قابل استفاده برای خود بدست آورند و با استفاده از مدل خطر حسابرسی و محاسبات ریاضی، مقدار خطر حسابرسی و عناصر تشکیل دهنده آن (خطر ذاتی، خطر کنترل و خطر عدم کشف) را از پیش برآورد و تعیین کنند. حسابرسان با تعیین خطر عدم کشف می توانند نوع و ماهیت، زمانبندی اجرا و حدود آزمون های محتوای لازم را برای تامین پوشش کافی در برابر خطر حسابرسی، مشخص کنند.
هدف از بکارگیری حسابرسی مبتنی بر ریسک، افزایش کارایی و اثربخشی حسابرسی است، زیرا با تعیین نوع و ماهیت، زمان بندی اجرا و حدود آزمون های محتوا به گونه ای معقول و همراه با قابلیت پاسخگویی کامل، رسیدگی ها به میزان مناسبی انجام گردیده و در نتیجه زمان صرف شده به سطح منطقی تری تغییر می یابد. در طرح کلی حسابرسی در صورت اتکا بر سیستم کنترل داخلی، آزمون های محتوا محدود و در صورت عدم اتکا بر سیستم کنترل داخلی، ازمون های محتوا گسترده تر پیش بینی و انجام میگیرند.
در حسابرسی مبتنی بر ریسک، حسابرسی پس از کسب شناخت اولیه از سیستم های حسابداری و کنترل داخلی (ثبت سیستم با استفاده از شرح نوشته، پرسش نامه کنترل های داخلی و نمودگر یا تلفیقی از آنها و انجام دادن آزمون شناخت سیستم)، خطرهای ذاتی و کنترل را برآورد می کند.
براورد اولیه از خطرهای ذاتی و کنترل، حسابرس را در تشخیص قابل اتکا بودن سیستم کنترل داخلی، کمک می کند. در صورت قابل اتکا بودن سیستم کنترل داخلی، حسابرس به آزمون کنترل هایی می پردازد که می خواهد بر آن اتکا کند . پس از اجرای آن، و کسب نتایج حاصل از اجرای آن می تواند برآورد اولیه از خطرهای ذاتی و کنترل را تعدیل نموده و نهایی کند.
فهرست مطالب
چکیده
مقدمه
تعریف حسابرسی مبتنی بر ریسک
اهمیت و ریسک حسابرسی
استفاده از اهمیت توسط حسابرس
رابطه اهمیت و ریسک حسابرسی
تفاوت های حسابرسی مبتنی بر ریسک با حسابرسی سنتی
محدودیت های رویکرد سنتی
مزایای رویکرد مبتنی بر ریسک
احتمال خطر حسابرسی (ریسک حسابرسی)
عوامل موثر بر احتمال خطر حسابرسی
خصوصیات مدیریت
ویژگیهای عملیات
ویژگیهای حسابرسی واحد مورد رسیدگی
خطر ذاتی
خطر کنترل
خطر عدم کشف
مراحل حسابرسی با نگرش مبتنی بر ریسک
مراحل تعیین اهمیت در جریان حسابرسی
شناخت سیستم های حسابداری و کنترل داخلی و برآورد نهایی خطر کنترل
برآورد خطر عدم کشف (DR)
طراحی، اجرا و ارزیابی نتایج آزمون های محتوا
نتیجه گیری
منابع
فرمت فایل: WORD
تعداد صفحات: 33
مطالب مرتبط